20 Nisan 2010 Salı

Yıllık..Yazı...Kep...Fotoğraf....


Son zamanlarda bölümümüzde bi telaş.. Yıllık yazıları, fotoğraflar, cübbeler, kepler havalarda uçuşuyor.. Hepimizde bir telaş bi heyecan... Hanım kızlarımız adeta birer manken, beyfendilerimiz senelerce okula giydikleri esofman altını atıp Dockers pantolon gömleğe geçmişler..Her an ayrı ayrı karelere dönüşecek ve yıllıkta ölümsüzleşecek çünkü..

İşin komik yanı geçen senelerde bu duruma gülen ben ve yakın arkadaşlarım bu sene farketmeden bu sendromun içine cumburlop atlayıverdik. Üstelik hiçbirimiz bu sene Haziran da mezun olamıyoruz..Hoş bu ilginç değil zira bizim okul ve bölümden 4 senelik mahsul pek çıkmaz :))

İş bu raddeye gelip üniversite hayatını ölüsüzleştirne çabasına dönüşünce, ister istemez kendini kaptırıveriyor insan..Karşınızda mezuniyet furyası konusunda Fishy nin nacizane tespitleri:

  • İnsan yıllık yazısı işine girince o son 4 5 seneyi tekrar yaşamaya başlıyor..Bu durumda en yakın arkadaşlara yazı yazma çabaları salya sümüğe dönüşebiliyor.
  • Yine aynı hafıza taraması esnasında küllenmiş bazı yaralar deşilebiliyor, yeniden uyuz olunabiliyor.
  • Bazı hocalardan tiksiniliyor, bazı dersler ise hiç unutulmuyor..
  • 4 senede topu topu 5 kere aynı sectionda ders aldıgınız, onun dısında sıradan muhabbetinizin oldugu bir insan kantinde ettiginiz "Naber" lafına karsılık sizden yazı yazmanızı bekleyebiliyor.. Selam verip borclu cıkıyorsunuz :) (Olayı tam hatırlayamadım ama böyleydi galiba)
  • Bazı gaflar istemeseniz de ölümsüzleşiyor.
  • Arkadaşlarımın neredeyse hepsi hangi takımı tuttuğumu vurgulamayı seviyor.
  • Düşündüğümden daha komik bir insanmışım ben :)
  • Ciddi bir tespitle noktalayalım: Yıllık baskısına yetişsin diye kantinde labda orda burda cekilen, kusursuz fönlü, bol makyajlı fotoğraflar insanı düşündürüyor. Bütün üniversite hayatını böyle mi geçirdi bunu yapan, ya da üniversite hayatının cilalı özeti 1 haftada mı oluşturulur??? Hiç mi gerçekten komik anların, güzel anıların olmadı be evladım....

Ben ve 2 yakın arkadaşım, genel furyanın aksi olarak ne kadar anı varsa eteğimizde döktük.. Güldük ağladık değerlendirdik eleye eleye bir avuca indirdik...Hepsi yegane hepsi tek...Ama oldu çok da güzel oldu...

Başlangıçta balıklama daldıgımız ama pek de samimi olmayan o hengameden cıkmamızı sağlayan pek sevgili Gözde ye de ayrıca teşekkur ediyorum, bu tuhaf yazıyı noktalıyorummm...

5 yorum:

Sertalp Bilal dedi ki...

Şimdiden hayırlı mezuniyetler fishy =)) yazını keyifle okudum cidden =))

tatlisubaligi dedi ki...

ah insallah insallah, dört gözle bekliyorum mezuniyeti :)

Stil Direktoru dedi ki...

Alemsiniz kuzum ya, demek derslere daldın kolay gelsin tatlım. FF'den okudun demek, sorma ya bebek kandırdı beni saksım :) Ahahah cidden mi ya süper DIY akletmişsin ama varmıymış renklileri ya! Nerede hani yaz bana da. Resmen maymun olur insan, amanın deli olmuşsundur kesin :)

tatlisubaligi dedi ki...

direktorum valla serseme döndüm :)

hayatta insana kocaman kahkahalar attıran olaylar bunlar işte :))

Stil Direktoru dedi ki...

Resmen ya :) Hep gülelim sevgiyle kal bebek mucx